Rozdział 34 "Nie potrafię tak"

Violetta

Gdy tylko promienie słoneczny wpadły przez moje okna, podniosłam się i usiadłam na łóżku z uśmiechem na twarzy, jednak gdy przypomniałam sobie o występie, mina mi zrzedła. Jak ja mam pocałować Leona ? Nic do niego nie uczuje, a on do mnie. Na dodatek pokłócił się z moim chłopakiem i zgonił wszystko na niego. Gdyby był jego prawdziwym przyjacielem nie zrobił by tego. Chwilę jeszcze tak o tym wszystkim myślałam, ale po chwili przestałam i sprawdziłam na telefonie czy mam jakieś powiadomienia. Wzięłam telefon do ręki i okazało się, że mam jedną nową wiadomość od... Ludmiły. Odtworzyłam sms'a i po przeczytaniu, uśmiechnęłam się. Federico ją pocałował, mówiąc że ją kocha. Cieszę się z ich szczęścia, bo w końcu mój kuzyn odważył się zrobić pierwszy krok, mimo że próbował wiele razy poprzez śpiewa, ale nic z tego nie wychodziło. Jak tylko przestałam myśleć o nich, wzięłam potrzebne rzeczy i udałam się do łazienki, gdzie się przyszykowałam. Gotowa zeszłam na dół. Czekało już śniadanie, które tata już jadł. Usiadłam do stołu i również zaczęłam je jeść. Po skończonym posiłku, podziękowałam Oldze, pożegnałam się z tatą, wzięłam torebkę i wyszłam z domu ruszając do teatru. Po drodze spotkałam mojego miśka, który będzie siedział na widowni i przyglądał się wszystkiemu. Widziałam, że go to boli, więc lekko musnęłam jego usta. Po chwili tak stania ruszyliśmy razem do miejsca, w którym ma się odbyć przedstawienie. Podczas naszej drogi opowiedziałam mu o Ludmile i Federico oraz spotkaliśmy Marco i Francesce, w bardzo zadowolonych nastrojach, a jak nasz zauważyli podeszli do nas.

Leon

Oprócz Violetty, Marco i Francesci, wszyscy są w teatrze. Każdy przygotowywał się do występu, prócz mnie. Nie mogłem tak. Wiem, że to co wczoraj zrobiłem było nie na miejscu, ale samo tak wyszło.

Dodatkowo będę śpiewać z Castillo piosenkę napisana dla niej przez Diego. Rozmyślałem tak o tym, jednak musiałem przerwać, bo Pablo nakazał mi natychmiast się przebrać, a ja dopiero zauważyłem, że pojawiła się

trójka, której jeszcze wcześniej nie było. Udałem się do garderoby, przebrałem się, a gotowy wyszedłem do pozostałych. Nauczyciel powiedział na parę miłych słów, a gdy skończył, wszyscy wyszliśmy na scenę by zaśpiewać wspólną piosenkę. Skończyliśmy, potem pozostali wykonali swoje piosenki. W końcu przyszedł czas na występ mój i Violetty. Wyszliśmy na scenę, ale zobaczywszy Hernandeza na scenie, powiedziałem Violettcie na ucho "Nie potrafię tak" i zszedłem ze sceny. Wszyscy wołali za mną jednak ja na to nie zważałem i po chwili opuściłem budynek. Idąc tak dotarłem do parku. Usiadłem na jednej z ławek i rozmyślałem nad tym jak się wczoraj zachowałem. Nagle ktoś dotknął mojego ramienia, a gdy podniosłem głowę ujrzałem ...



Huhuhuuhuhu, w dzisiejszym rozdziale znów zakończenie, którego nie lubicie ;D
Te gify, które dodałam mam nadzieję, że pasują, a zwłaszcza ten z Leonem ;p
Kolejny pojawi się w kolejnym tygodniu, ale jaki to będzie dzień, nie mam pojęcia *.*

Gumiś;*